Demon spojrzał na nią z frustracja. W jego oczach zaiskrzyły niebezpieczne iskry.
- nic co powinno cie interesować- Odparł. Zera zmarszczyła czoło. nie mogła sobie pozwolić aby byle jaki demon mógł tak sie do niej odzywać. W lewej dłoni pojawił się sztylet a cerber ukazał groźne kły.
- jeszcze raz odezwiesz sie takim tonem to zobaczysz co  znaczy mój gniew. - Syknęła.  Demon wbił swój wzrok w jej oczy. Widać ze nie zawaha sie w każdej chwili uzyc broni przeciw swoim zwolennikom, jednak nie mógł też zapomnieć ze była wyższa od niego rangą.
- dobrze. - Odparł i wyprostował sie dumnie co wyraźnie zdziwiło Zere. - proszę tylko abys nie mieszała sie w nie swoje sprawy. - Wyminął ją i znikł w mroku korytarzu.

Ostatnio edytowany przez Amber (2009-07-05 10:45:49)

Moim skromnym zdaniem - fajnie by było x]

Zera wiedziała o kogo chodzi.
Jestem blisko sukcesu, pomyślała.

Rzeczywiście dawno O.x To ja teraz tam zajrzę

Deidre właśnie wskrzeszała sobie nowego sprzątacza (xD), a Adran studiował grubą księgę nekromancji. Mimo, że służy Deirdre ma chrapkę na jej posadkę. Niestety może sobie o niej tylko pomarzyć. Nawet umiejętność czytania w myślach żywym nic nie da. Nagle coś wepchnęło mu się do umysłu. Chwycił się za głowę i starał się wyrzucić intruza. Po niedanej próbie postanowił przysłuchać się temu głosowi. Usłyszał głos... Demona...

Nagle głos ucichł i Adran znów znalazł się w szarej rzeczywistości. Owy demon nawet pokazał twarz. Jego oczy były takie trochę... żółte...
- Adran! Słyszysz co do ciebie mówię?!
- Tak, pani! - odpowiedział zrywając się na równe nogi.
- Co cię tak przymuliło? Niestrawność masz? Mówiłam ci żebyś skorzystał z usług Didyme i stał się Cagliari.
- Na to jeszcze zbyt wcześnie. Muszę się przygotować na bycie nieumarłym demonem - odpowiedział spokojnie.

Cagliari... Ale wymyślam... Dam zdjęcie, które ma przypominać to coś x] Takie trochę... Makabryczne, że tak się wyrażę.

Ostatnio edytowany przez Ainelia (2009-07-06 17:14:02)

Mi też się podoba

Demonica przechadzała się nerwowo po zamku. Królowa czekała z niecierpliwością na swoją przyjaciółkę, która spóźniała się już dość długo. "Nigdy się jej to nie zdarzyło... Musiało się coś stać", pomyślała Sathin i ruszyła w stronę komnaty Rythiry.
Ta natomast minęła właśnie biegnąc pomieszczenie, w którym znajdował się jeden z największych, najgroźniejszych cerberów i dotarła na miejsce spotkania, jednak za późno. Zrezygnowana, usiadła pod ścianą i zaczęła "bawić" się swoim biczem. Miała nadzieję, że jej przyjaciółka zaraz się pojawi, lecz po dziesięciu minutach strasznie w to zaczęła wątpić.
Na końcu korytarza Rythira dostrzegła Zerę. Wstała i poczęła iść w jej stronę, by zapytać się, czy nie widziała gdzieś Sathin, lecz Sukkubica skręciła w lewo, do lochów. Nie zauważyła swojej kuzynki. Demonica zdziwiła się i postanowiła udać się za swoją siostrą.

Ryth szła ostrożnie za kuzynką. Postanowiła dowiedzieć się, co planuje Zera, tym bardziej, że nieczęsto ktoś wchodzi do pokoju Nahzira, a tym bardziej Sukkubica o tak trudnym charakterze i, najprawdopodobiej złych, zamiarach. Gdy Zera zamknęła drzwi od komnaty demonica syknęła, jednak podeszła bliżej. Nastawiła ucho i przysluchiwała się rozmowie.

Rythira prychnęła i puściła się biegiem przez korytarz.